برچسب کم رویی ممنوع

کم رویی یک الگوی رفتار طبیعی (نه لزوما سالم) است که شخص در زمان مواجه و تعامل با دیگران خصوصا افراد غریبه و ناآشنا و یا موقعیت جدید احساس ناراحتی، اضطراب و تا حدی ترس کرده و در ابراز احساس رفتار و یا افکارش با مشکل مواجه می شود. این احساس در حوالی 6 ماهگی و یه صورت ترس از غریبه ها ظاهر می شود. در کم رویی یک نوع نوسان بین تمایل برای برقراری ارتباط و اجتناب از آن وجود دارد و به همین دلیل این افراد در صحبت با دیگران به ندرت پیش قدم می شوند و تا مدتی نیز ساکت و آرام می مانند. اما با گذشت زمان، احساس امنیت و پذیرش فرد متقابل یا جمع متقابل و یا در هنگام  خوگرفتن با موقعیت جدید اضطرابشان کم شده و به اصطلاح یخ شان آب می شود و دیگر مشکلی نخواهند داشت. نقطه مقابل کم رویی نه پررویی یا گستاخی بلکه جسارت و اجتماعی بودن است.

اضطراب یا هراس اجتماعی

نوع شدید و غیر طبیعی کم رویی است که در علم روانشناسی نوعی اختلال روانی به حساب می آید. وجه مشخصه و متمایز کننده ی اضطراب اجتماعی از کم رویی این است که اضطراب و ترس فرد نه تنها  قبل از قرار گرفتن فرد در موقعیت جدید وجود دارد بلکه با تصور آن هم علائم در او شروع می شود، همچنین در زمان مواجهه با فرد یا موقعیت جدید دست و پایش قفل می شود و حتی پس از چندین بار تجربه ی این صحنه باز هم به اندازه دفعه ی اول اضطراب شدید دارد. اضطراب اجتماعی در برخی افراد محدود به یک یا چند موقعیت خاص نظیر صحبت کردن در جمع، یا رفتن به مهمانی و ... می باشد.

شیوه ی صحیح برخورد با کم رویی و اضطراب اجتماعی  چیست؟

اساس درمان کم رویی و اضطراب اجتماعی شناسایی و درمان علت به جود آورنده ی احتمالی آن است. علاوه بر درمان اختلال به وجودآورنده ی آن با به کار بستن یک سری اصول می توان در اکثر موارد آن را درمان نمود.

که این اصول رفتاری عبارتند از:

1-    کاهش اشتباهات تربیتی والدین که برخی ناخواسته به اشتباهات تربیتی دچار هستند.

2-    به جای اين که مرتباً به او برچسب کمرویی بزنید فقط بگویید اشکالی ندارد کمی زمان می برد تا به محیط جدید عادت کنی.

3-    هرگز خجالت و اضطراب او را دست مایه ی خنده قرار ندهید.

4-    نگرانی خود را در این زمینه به او نشان ندهید.

5-    هرگز او را توبیخ و سرزنش نکنید.

6-    اگر در گفت و گوی جمعی، فرزندتان پاسخ نمی دهد به جای او جواب ندهید و معذرت خواهی نکنید بلکه با بیان موضوعی دیگر تمرکز بحث را از روی او برطرف کنید.

7-    اگر فرزندتان مورد تمسخر و یا سخنان نیش دار دیگران قرار گرفت، او را حمایت روانی کنید و نشان دهید که ناراحتی او را درک می کنید و به او بفهمانید چنین کاری نشان دهنده ی نقطه ضعف دیگری است نه او.

8-    هرگز او را با دیگران مقایسه نکنید.

9-    حتی کوچکترین رفتار و حرکت جدید و مغایر با خجالتی بودن او را مورد تحسین و تشویق قرار دهید.

10-  در مواردی که کودک راحت نیست و خجالت می کشد یا احساس ترس و اضطراب دارد اصرار در انجام آن کار نکنید.