Disable Preloader
ادب کلام فرزند

امروزه بسیاری از والدین نگران بد زبانی یا بد دهنی فرزندانشان هستند  و از خود می پرسند آنها اینگونه صحبت کردن را چگونه یاد گرفته اند؟ عده ای می گویند ما که این حرفهای زشت را به زبان نمی آوریم پس چگونه فرزندمان چنین حرف هایی را می زند؟ چرا این اتفاق برای فرزندمان افتاده است؟ کودکان از سه سالگی جادوی کلمات را درک می کنند البته در این سن فضای واقعی کلمات زشت را نمی دانند آنها نمی توانند کلمات قدرتمند دیگری مانند :عشق و تنفر را درک کنند ولی به اندازه کافی قدرت مشاهده دارند تا موقعیت هایی که دیگران از این کلمات استفاده می کنند را تشخیص دهند. در صورتی که مشاهده کنند در زمان استفاده از کلمات خاصی بزرگسالان از شرم قرمز می شوند و لکنت زبان پیدا می کنند متوجه می شوند کلمات قدرت ویژه ای دارند.

ناسزاگویی و کلام ناشایست، سخن طعنه آمیز، بی نزاکتی می تواند به دلایل مختلفی باشد. می تواند پوششی برای احساس بی کفایتی، یک رفتار آموخته شده از بزرگسالان، الگویی برای جلب توجه يا روشی برای برخورد با دنیای نامهربان باشد. البته والدین باید مواظب باشند و اجازه ندهند که ناسزاگویی و بدزبانی    کودکان همان رفتار را در آنان بر می انگیزد.

 

راهکارها:

1-   ابتدا  هدف بدزبانی و ناسزا گویی را مشخص کنید. آیا کودک در جستجوی توجه به انتقام جویی یا قدرت است برای تشخیص این نیازها و اهداف به دقت کودک خود را مورد مشاهده قرار دهید.

2-   همه افرادی که با کودک زندگی می کنند،  باید مصمم باشند که به این ارفتارها نخندند یا آن را به صورتی دیگر تشویق نکنند.

3-   گاهی بی‌توجهی به تنهایی کافی نیست و یادآوری کلامی ضروری است. والدین می توانند به کودک بگویند ما از این کلمه استفاده نمی کنیم، چون دیگران را ناراحت می کند.

4-   با کودک قرارداد ببندید و رفتارهای غیر قابل قبول را به وضوح مشخص کنید و پیامدهای آن را گوشزد کنید. پاداش در ازای پاسخ های مناسب را نیز می توان در این قرارداد گنجاند.

5-   عزت نفس کودکان را افزایش دهید تا مجبور نباشند به ناسزاگویی و بدزبانی پناه بیاورند.

6-   توبیخ و مجازات ها را با استواری، آرامی و خونسردی و استواری اعمال کنید.

7-   گاهی نوع مقررات و انضباطی که در خانه حاکم است منشا مشکل است. چنانچه مقررات بسیار خشونت بار یا ناپایدار باشد یا ابدا به آن اهمیت داده نشود، کودکان با مخالفت خود واکنش نشان می دهند.

8-   بر رفتار کودک و احساسی که رفتار را در شما بر می انگیزد توجه کنید.

به عنوان مثال وقتی که می بینیم اینگونه صحبت می کنی، واقعا عصبانی می شوم و دوست دارم همین الان از این کار دست برداری.

 

 

 

 

 

ارسال نظر