نقاشی های کودکان نمادها و مفاهیمی دارد که روانشناسان در پی کشف بعضی از واقعیت های مربوط به آن هستند و این در صورتی است که نقاشی آن ها کپی برداری و اکتسابی نباشد. در ظاهر نقاشی مفاهیمی مستتر است که قابل بررسی بیشتر است و در این مقاله سعی شده به دو مفهوم خورشید و خانه پرداخته شود و در مورد آن بحث شود.

خورشید:

خورشید در نقاشی کودکان بعضا نماد پدر است و عموماً خورشید  کامل و زیبا نشان دهنده ارتباط خوب و سالم با رضایت از او است. اما خورشیدی که همواره بخشی از پشت ابر يا کوه باشد، همکن است نشان دهنده‌ی بن باشد که کودک ارتباط خوبی با پدرش ندارد.معمولاً در نقاشی هایی که کودک از اعضای خانواده آش می‌کشد یک نفر بزرگ تراز دیگران کشیده می شود و یا کودک او را پر رنگ تر از بقیه افراد رنگ آمیزی می کند. این فرد کسی است که کودگ بیشترین احساسات خود را در کشیدن او بروز داده و گاهی نشانه این است که کودک او را بیش از بقیه دوست دارد و یا از او می هراسد. برای تعیین اینکه آیا کودک او را بیش از دیگران دوست دارد و یا از او می ترسد باید

به دیگر نکات مورد توجه در نقاشی کودک از جمله رنگ آمیزی و یا دیگر اشیای نقاشی شده توجه کرد. گاهی نبود یکی از اعضای خانواده در نقاشی کودک نشانه این واقعیت است که کودک نبود او را آرزو می کند. البته این مسئله در صورتی قابل استناد است که کودک در نقاشی های پی در پی او را حذف کند.معمولاً خواهر یا برادر کوچک تری که با ورودش به خانواده حسادت کودک را برانگیخته است و موجب شده کودک تصور کند پدر و مادر دیگر او را مانند گذشته دوست ندارند در نقاشی های کودکان پیش از دبستان حذف می‌شود.گاهی نیز اگر از کودک بخواهید او را نقاشی کند ابتدا او را می کشد و سپس به دلایل مختلف او را پاک می کند.

خانه:

کودکان معمولاً در نقاشی های خود؛ خانه می کشند. خانه ای با رنگ های گرم و پرانرژی همراه با گل و درخت های تنومند  پنجره و دودکش، حاکی از زندگی آرام و متعادل کودک است. کودکانی که والدین آن ها از هم جدا شده باشند معمولاً خانه هایی با دو در می کشند يا خانه ای دو طبقه. خانه ای که به صورت تیره و میله های زندان رسم می شود نشانه ای از ناسازگاری والدین و فشار روحی شدید است و در مقابل، خانه های مجلل و قصر مانند می تواند نشانه‌ی این باشد که خانه و محیط آن برای کودک به منزله پناهگاهی امن و راحت است.کودکان خیال پرداز معمولاً کوه های بلند ابر و پرندگان را در اوج آسمان می‌کشند.

البته می توان راجع به نقاشی کودکان با آنان گفتگو کرد و تفاسیر بهتری از نقاشی های آنها بدست آورد. تحقیقات اخیر نشان می دهد از آنجا که نقاشی راه تخلیه ی احساسات کودکان است، می توان به بسیاری از روحیات و روابط و حتی بسیاری از مشکلات، تعارض ها و بیماری های روحی او دست یافت و برای بهبود آن ها اقدام کرد که این وظیفه‌ی فردی آگاه و مسلط به روان شناسی نقاشی کودکان است. البته باید در نظر داشت که این تفاسیر برای همه ی کودکان هم صادق نمی باشد.

این مطلب ادامه دارد...